شعر بسیار زیبای یک مژه خفتن استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

 وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت

 من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیال

تو چو مهتاب شبانگاه

 گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

با پرتو ماه آیم و چون سایه دیوار

 گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم

 دور از تو من سوخته در دامن شب ها

 چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی مهریت ای گل که درین باغ

 چون غنچه پاییز شکفتن نتوانم

ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم